Parkinson, de nieuwe pandemie. En toch zoveel onbekendheid van de vele beperkingen die de ziekte voor patiënten met zich meebrengt.
Een continue proces van achteruitgang, incasseren en het beste maken van de situatie waarop je op dat moment zit. Dat vergt ontzettend veel kracht, flexibiliteit en doorzettingsvermogen.
Met respect en bewondering heb ik van dichtbij de strijd gezien die mijn vader met mijn moeder aan zijn zijde aanging. Noodgedwongen, maar telkens de grenzen verleggend en de dingen blijven zien die het leven de moeite waard maakten.
Maakten, verleden tijd. Inmiddels missen we hem al 5 jaar.
Zijn wens: dat er iets bedacht werd tegen deze ziekte.
Hoewel onderzoek loopt, is het middel dat de ziekte kan uitroeien er nog niet. Kennis over deze ziekte kan helpen bij preventie (door reductie bestrijdingsmiddelen bijv), bij het begeleiden van patiënten en het verbeteren van de kwaliteit van het dagelijks leven (fysiotherapie en aanpassingen) en begrip.
Naast het proces van mijn vader zie ik dit ook dagelijks in mijn werk in de zorg.
Redenen genoeg om op de pedalen te klimmen om geld op te halen voor Parkinson tijdens de bike voor Parkinson.
Dit event is niet alleen voor het goede doel, maar ook heel leuk!
We gaan met team Koekie, ooit opgezet door mijn zus en met een vaste kern van vrienden van mijn neefje. Intussen gegroeid met familie en vrienden en waarbij de jongste deelnemer 4 jaar telt. We kijken er naar uit er weer een memorabel weekend van te maken.

Wil je helpen? Doneer of fiets mee!
Dankjewel 🙏🤍